3/01/2011

Elif Şafak - AŞK



Hələ keçən il çox sevdiyim və mənə çox əziz olan insanın bloqunda görmüş və oxumuşdum “Aşk” haqqında. Oxumaq isə indi qismət oldu. Daha doğrusu bu kitabı “ETÜD” kitab və rəsm salonunda görəndə dərhal aldım. Haqqında deyilən təriflərə dəyərmiş, deyə düşünürəm. Kitabı çox sevdim və dəfələrlə oxusam, doya bilməyəcəyim kitablar sırasındadır artıq. Bir də ki, həyatımın elə bir dövründə oxudum ki, bunu, təsadüflərin olmadığına bir daha inanmış oldum!

Bir sufi yazıçının Şəms Təbrizi və Cəlaləddin Rumi`nin dostluğu, bir-birlərinə qovuşma və itirmə hekayəsindən bəhs edən “Eşq şəriəti” romanını Amerikadakı nəşriyyatlardan birinə çap edilmək üçün göndərməsi, nəşriyyatda redaktor köməkçisi işləyən, romanı oxumalı və haqqında hesabat hazırlamalı olan Ella`nın həyatında ani baş verən dəyişikliklərdən bəhs edilir. Bu roman, özündə iki roman sığışdırır, əslində. Bir tərəfdən 12-ci əsrdə baş verən hadisələr, digər tərəfdən 21-ci əsrdə Ella`nın həyatında yaşananlar. Bu ikisi arasında uyğunluğu isə romanı oxuduqda görəcəksiniz

“AŞK`ın hiç bir sıfata ve tamamlamaya ihtiyacı yoktur. Başlı başına bir dünyadır aşk. Ya tam ortasındasındır, merkezinde, ya da dışındasındır, hasretinde...” – cümlələri ilə açılır kitab.

Və haqqında çox şey yazmadan romandan bəzi hissələri qeyd edirəm.

“Birinci kural: Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sen de korku ve utanç içindesin çoğunlukla. Yok, eger Tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıflardan bolca mevcut demektir.”

“On dördüncü kural: Hakk`ın karşına çıkardığı değişimlere direnmek yerine, teslim ol. Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. “Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir” diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatln altının üstünden daha iyi olmayacağını?”

“Her insan açık bir kitapdır özünde. Okunmayı bekler. Her birimiz yürüyen, nefes alan kitabız aslında, yeter ki özümüzü bilelim” dedim. “İster fahişe ol, ister bakire, ister düşmüş ol, ister itibarlı, Allah`ı bulma arzusu hepimizin kalplerinde, derinlerinde saklıdır, sırlıdır. Doğduğumuz andan itibaren aşk cevherini içimizde taşırız. Orada durur, keşfedilmeyi bekler.

“On dokuzuncu kural: Başkalarından saygı, ilgi ya da sevgi bekliyorsan, önce sırasıyla kendine borçlusun bunları. Kendini sevmeyen birinin sevilmesi mümkün değildir. Sen kendini sevdiğin halde dünya sana diken yolladı mı, sevin. Yakında gül yollayacak demektir.”

“Yolun ucunun nereye varacağını düşünmük beyhude bir çabadan ibarettir. Sen sadece atacağın ilk adımı düşünmükle yükümlüsün. Gerisi zaten kendiliğinden gelir.”

“Aşksız geçen bir ömür beyhude yaşanmıştır. Acaba ilahi aşk peşindemi koşmalıyım, mecazi mi, yoksa dünyevi, semavi ya da cismani mi diye sorma! Ayrımlar ayrımları doğurur. AŞK`ın ise hiç bir sıfata ve tamamlamaya ihtiyacı yoktur. Başlı başına bir dünyadır aşk. Ya tam ortasındasındır, merkezinde, ya da dışındasındır, hasretinde...”

No comments:

Post a Comment